پیام سپاهان - فارس / در گذشته‌های نه‌چندان دور، هنگامی که پدیدهٔ ماه‌گرفتگی رخ می‌داد، اهالی بادرود بر بام‌های کاهگلی خانه‌هایشان می‌رفتند. آنان با چوب‌های بزرگ بر ظروف مسی همچون مجمعه یا دیگچه می‌کوبیدند و با صدای بلند می‌خواندند: «ما بگینه ده درشکو / Ma bagitat de dareshko»(یعنی: ماه‌گرفته، تندتر بکوب!)این کوبیدن و فریادزدن تا پایان گرفتگی ماه ادامه داشت.
ذبیح‌الله صولتیان در کتاب تاریخ و فرهنگ بادرود نوشته است: مردم با این کار دو هدف را دنبال می‌کردند: آگاه‌سازی یکدیگر برای برپایی نماز آیات و باور کهن مبنی بر اینکه اژدهای بزرگی ماه را بلعیده است و باید با سروصدا او را ترساند تا ماه را رها کند.
بازار ![]()
این عقیده در متون کهن همچون التفهیم ابوریحان بیرونی نیز به‌روشنی ذکر شده است.