پیام سپاهان -
آخرین خبر / گوشواری به دو گوشم می‌آویزم
از دو گیلاس سرخ همزاد
و به ناخن‌هایم برگ گل کوکب می‌چسبانم
کوچه‌ای هست که در آنجا
پسرانی که به من عاشق بودند، هنوز
با همان موهای درهم و گردن‌های باریک و پاهای لاغر
به تبسم‌های معصوم دخترکی می‌اندیشند که یک‌شب او را
باد با خود برد
کوچه‌ای هست که قلب من آن‌را
از محل کودکی‌ام دزدیده‌است
سفر حجمی در خط زمان
و به حجمی خط خشک زمان را آبستن کردن
حجمی از تصویری آگاه
که ز مهمانی یک آینه بر می‌گردد
و بدینسان است
که کسی می‌میرد
و کسی می‌ماند
هیچ صیادی در جوی حقیری که به گودالی می‌ریزد، مرواریدی صید نخواهد کرد.
فروغ فرخزاد
شاید تولدی دیگر ، محبوب‌ترین شعر فروغ در میان دختران این سرزمین باشد، و خودِ فروغ هم جایگاه و خلوت خاص خودش را در میان شب‌های دراز و رنج‌ها و عشق‌ها و علاقه‌های دختران ایران‌زمین دارد. برای همین به سراغ او و گوشواره‌های گیلاس‌اش رفتیم. امید که باد ما را هم با خود به قصه‌های خوش حس‌وحالی ببرد.
برگرفته از caffeeshno