چاپ

پیام سپاهان - به گزارش ایرنا، کودک آزاری رفتاری از طرف بزرگسالان (والدین، سرپرستان، معلمان و ...) نسبت به کودکان است که به سلامت جسمی و روانی آنها آسیب می‌زند که این معضل روز به روز در حال گسترش است به طوری که انتشار برخی از این چالشها در شبکه های اجتماعی روح و جان جامعه می آزارد.
کودک آزاری شامل انواع جسمی، عاطفی، روانی، غفلت، سوء استفاده در اشکال مختلف (جنسی، بهره کشی اقتصادی و.
.. ) است اما برخی از انواع کودک آزاری پیامدهای جدی‌تری دارد و به جنبه خاصی از رشد کودک محدود نمی‌شود، بلکه اثرات آن تا بزرگسالی ادامه می‌یابد و در بسیاری از مواقع به ادامه یافتن چرخه کودک آزاری می‌انجامد به طوریکه کودک قربانی در بزرگسالی تبدیل به فردی آزارگر می‌شود.
زمانی که کودک آزاری به شکل ساختاری اتفاق می‌افتد کودک توسط فرد یا افراد مورد آزار قرار نمی‌گیرد، بلکه آسیبی که به کودک وارد می‌شود از ساختارهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جامعه ناشی می‌شود.
نمونه دیگر کودک آزاری، کودکان بازمانده از تحصیل هستند که گاهی در سنین پایین نیز مجبور به ازدواج می‌شوند. هر دو این موارد به سلامت جسمی و فکری کودک آسیب وارد می‌کند. تبعیض جنسی بین کودکان دختر و پسر نیز از جمله موارد کودک آزاری است که در اغلب خانواده ها این مورد را می توان مشاهده کرد.
در حوزه آموزش نیز رفتارهایی از جمله رقابت، آموزش مبتنی بر حافظه، نمره گرایی، فضاهای نامناسب آموزشی، کمبود مدرسه، تعداد زیاد دانش‌آموزان، تکالیف زیاد درسی که مانع استراحت و خواب کافی آنها باشد نیز از مصادیق کودک آزاری محسوب می‌شود.
مشارکت سازمان‌های دولتی و غیردولتی، مراکز علمی و پژوهشی، خانواده‌ها و خود کودکان نقش مهمی در کاهش کودک آزاری دارند.
در کشور ما نیز قوانین حمایتی در این خصوص پیش بینی شده است. براساس این قوانین در صورتی که افراد شاهد کودک آزاری باشند اما نسبت به گزارش این موارد به نهادهای قانونی خودداری کنند نیز مرتکب جرم شده‌اند.
در همین رابطه عضو هیات‌ علمی گروه حقوق دانشگاه اصفهان فعالیت پلیس ویژه کودک را یکی از راه‌های مقابله با کودک‌آزاری دانست و گفت: کودکان باید آموزش ببینند که خشونت علیه خود را گزارش دهند.
قدرت‌اله خسروشاهی در حاشیه این همایش در کتابخانه مرکزی اصفهان به ایرنا گفت: برای بررسی یک آسیب اجتماعی باید تمام مراحل آن از قبل از وقوع تا پس از آن را بررسی کرد.
وی بیان کرد: امروزه پیشگیری از جرم به صورت علم و تخصص درآمده و باید سیاست جنایی پیشگیرانه را دنبال کنیم.
این حقوقدان با بیان اینکه در بخش پیشگیری آن‌طور که باید و شاید خوب عمل نکرده‌ایم، افزود: آموزش و فرهنگ‌سازی مرحله نخست پیشگیری از خشونت خانگی و کودک‌آزاری است و متاسفانه بسیاری از والدین نمی‌دانند کاری که انجام می‌دهند خشونت علیه کودک و نوجوان محسوب می‌شود بلکه گمان می‌کنند کودک را تربیت می‌کنند و برخی قوانین ما این امر را تشدید می‌کند.
وی ادامه داد: شناسایی خانواده‌هایی که احتمال کودک‌آزاری و خشونت خانگی در آن‌ها وجود دارد دومین گام پیشگیری از کودک‌آزاری است و در مرحله سوم که مربوط به پس از وقوع خشونت علیه کودک است نباید به سراغ قانون و مجازات برویم و باید به رفع مشکلات خانواده بپردازیم.
خسروشاهی با بیان اینکه کودکان باید آموزش ببینند که خشونت علیه خود را گزارش دهند، گفت: باید مانند بسیاری از کشورهای دنیا پلیسی ویژه کودک داشته باشیم که در این زمینه بسیار ضعیف عمل کرده‌ایم.