چاپ

پیام سپاهان - فارس / نمونه آخری که از باستی‌هیلزها در محافل رسانه‌ای مطرح شد، ماجرای شهرک ویلایی‌نشینی است در مجاورت زاینده‌رود در منطقه قلعه سرشیر پیربکران استان اصفهان؛ جایی که بسیاری از سرمایه‌داران به ساخت ویلاهای خاص و لاکچری اقدام کرده‌اند.
منطقه قلعه سرشیر پیربکران در استان اصفهان این روزها خبرساز شده است. این منطقه مدتی است به جای اینکه مشهور به گردشگریباشد، به باستی‌هیلز اصفهان معروف شده است، چرا؟ خب مشخص است، دوباره جایی خوش آب و هوا پیدا شده است و جریان سرمایه هم به آنجا سرازیر شده و شهرک‌سازی‌ها و ویلاسازی‌هایش را آغاز کرده است.
سرمایه‌داران در این منطقه شهرکی ویلایی ساخته‌اند که می‌توان گفت تنها شهرک ویلایی محصور و چسبیده به زاینده‌رود است. تا اینجا محصور بودن و البته وجود ویلاهای خاص در این محدوده وجه‌شبه این شهرک با باستی‌هیلز لواسان تهران بود، اما مضاف بر این قرابت‌های دیگری هم بین این دو منطقه وجود دارد و یکی از آنها ماجرای مجوزهای اولیه و شبهه‌دار بودن ماجرای ساخت‌وسازها در این محدوده است. عدم‌اجازه ورود به مردم عادی هم که گل سرسبد تمام تمایزات این مناطق با دیگر مناطق همجوار است. شما برای ورود به منطقه قلعه سرشیر اصفهان، همچون باستی‌هیلز، مجبور به عبور از گیتی هستید که این اجازه را به شما نمی‌دهد.
اما همانطور که گفتیم یکی از اصلی‌ترین مسائل در مواجهه با این شهرک ویلایی و شهرک‌های مشابه، ماجرای تخلفاتی است که از ابتدای مسیر هم‌راستای آجرهایی که برای ساخت دیوارهای ویلاها بالا می‌رفت، قد می‌کشید؛ تعرض به حریم و بستر رودخانه زاینده‌رود، تخطی از نقشه مصوب، نادیده گرفتن حق شهرداری و ساخت‌وسازهای غیرمجاز بخشی از تخلفاتی است که به اذعان مسئولان در این محدوده روی داده است.
خردادماه امسال برای اولین‌بار خبرگزاری فارس در رابطه با این مساله گزارشی تهیه کرد و از تخلفات موجود در این منطقه پرده برداشت. در بخش‌هایی از این گزارش در رابطه با تخلفات صورت‌گرفته آمده است: «اواخر دهه هفتاد بود که منطقه گردشگری سرشیر برای فعالیت در حاشیه رودخانه در شهر پیربکران از توابع شهرستان فلاورجان مجوزاتش را کسب می‌کند.
اینکه استانداری وقت بدون در نظر گرفتن نظر جهاد کشاورزی چگونه مجوز احداث تنها شهرک محصور در حاشیه زاینده‌‌رود را صادر می‌کند، بماند ولی اینکه چگونه یک زمین با کاربری کشاورزی تبدیل به یک شهرک محصور در حاشیه رودخانه می‌شود، سوالی است که مدیران وقت باید پاسخگوی آن باشند.
کار ساخت شهرک ابتدا با محصور شدن مجموعه آغاز می‌شود و فنس‌های این شهرک تا بیخ زاینده‌رود پیش می‌رود. درحال حاضر همه حتی مردم بومی منطقه برای ورود به مجموعه حتما باید از گیت ورودی و با پرداخت هزینه عبور کنند که این موضوع بازهم برای همگان امکان‌پذیر نیست. مالک و سرمایه‌گذار این پروژه برای فروش پلاک‌هایی که در حال حاضر متری یک میلیون تومان خرید و فروش می‌شود و هر پلاک بین 500 تا یک‌میلیارد و 500 میلیون تومان قیمت دارد با حذف برخی فضاهای سبز، معابر و بخش‌های دیگری که در مالکیت شهرداری و به بیان دیگر برای مردم منطقه بوده، اقدام به تفکیک پلاک‌ها می‌کند.
در این اقدام که برخلاف قانون و مجوز اولیه مجموعه صورت می‌گیرد، بیش از هفت ‌هکتار که در مالکیت شهرداری بوده حذف و تبدیل به بیش از 62 پلاک می‌شود که از این میزان 12 پلاک را مجدد به شهرداری واگذار و مابقی را برای فروش برمی‌دارد؛ درحالی که کل این زمین‌ها برای شهرداری پیربکران و اساسا تفکیک آن غیرمجاز بوده و در صورتی هم که این تفکیک صورت بگیرد، مالکیت آن باید شهرداری باشد. » اینها بخشی از تخلفاتی است که در این محدوده وجود دارد.