چاپ

پیام سپاهان - مجتمع فرهنگی هنری فرشچیان، این روزها میزبان تئاتری است که معجونی از داستان «گاو» غلامحسین ساعدی، «ملکوت» بهرام صادقی و «سگ ولگرد» صادق هدایت را فرا روی مخاطب خود قرار می‌دهد.

به گزارش ایسنا، «به روایت سگ زرد، برادر شغال» نام تئاتری به نویسندگی و کارگردانی محمدجواد سجادی است که تا سوم آبان ماه با نقش‌آفرینی عرفان آیتی، فاطمه کاظمی و ابوالفضل صفوی روی صحنه می‌رود. آنجا، در تاریکی صحنه، یک زن (هیوا) با تمام توان می‌کوشد تا یک مرد (پژمان) نقاب غم از رخ بردارد و او را ببیند؛ تلاشی ستودنی، برای هدفی خودخواهانه.
پژمان، عزادار و افسرده است، به خاطر دخترشان، که فکر می‌کند بی‌دقتی هیوا باعث مرگ او شده و وقتی خود را در مظان اتهام مرگ دخترک می‌بیند، به خودش تسلا می‌دهد که «مسیح، بار همه گناهان را به دوش خواهد کشید.»
هیوا، معشوقه‌ای است که می‌کوشد، عاشقِ بیمارش را به زندگی برگرداند تا دوباره معشوقگی از سر بگیرد و برای رسیدن به این مهم، همه راهکارهای روان‌پزشکش، که از او جز نامی بر صحنه شنیده نمی‌شود، عملیاتی می‌کند. آخرین راهکار، به خانه آوردن یک حیوان خانگی است و پای «سگ ولگرد» که از همین‌جا به زندگی آن‌ها باز می‌شود.
سگی که با پژمان، از همه‌جا و از همه‌چیز حرف می‌زند؛ از عشق ناکامش به یک سگ ماده که بی‌صاحبی او را سبب شده، از توله‌هایی که هفت‌تا بوده‌اند، دو تا از گرسنگی مرده‌اند و باقی هر یک، سویی راهبر یک گله‌اند و همچنین، از عشقی که برخلاف آدمیزاد، بین هفت بچه‌اش تقسیم‌نشده، بلکه هفت برابر شده. می‌گوید و می‌گوید و حال مرد را روز به روز بهتر می‌کند اما روان‌پزشک، این بار نسخه تازه‌ای می‌پیچد و با این کار، از پژمان یک سگِ دیگر می‌سازد.
آنجا، روی تاریکی صحنه، یک مرد، با تمام وجود مردگی می‌کند و صداها، می‌مانند و مدام تکرار می‌شوند. صدای «سگ ولگرد» که می‌گوید: «دنیا پر از رنج است؛ بااین‌حال درختان گیلاس شکوفه می‌دهند» و صدای «پژمان» که بی‌صدا فریاد می‌زند: «دنیا پر از رنج است، حتی اگر درختان گیلاس شکوفه بدهند.»
محمدجواد سجادی ، که حدود یک سال پیش نیز این تئاتر را روی صحنه برده، درباره تغییرات آن به ایسنا می‌گوید: هم در فرم اجرا و هم در زاویه نگاه ما به متن، تغییرات زیادی در گریم، موسیقی، دکور، بازی‌ها و ... ایجاد شده و با ته‌نشین شدن همه آن تجربه‌های پیشین، ذهنیت جدیدی ساخته‌شده است.
این کارگردان تئاتر ادامه می‌دهد: تلاش ما از روز نخست بر این مبنا بود که به‌جای تمرکز بر فضا به استفاده از فیزیک و بیان بدن بازیگر بپردازیم و آن‌قدر به تجربه‌گرایی معتقدیم که حتی اجرای شب اول ما با اجرای شب دوم فرق دارد.
سجادی، با اشاره به اقتباس‌هایی که در متن این نمایشنامه داشته، خاطرنشان می‌کند: حدود سه سال درگیر نوشتن متن این نمایشنامه بودم و متأثر از فضای داستان‌های «گاو» غلامحسین ساعدی، «سگ ولگرد» صادق هدایت و «ملکوت» بهرام صادقی آن را نوشتم. البته در طول اجرا عده‌ای با دیدن تئاتر، آثار ادبی دیگری نیز در ذهنشان تداعی شده و این رابطه بینامتنی ناخودآگاه، برای خود من هم جذاب است.
انتهای پیام