چاپ

پیام سپاهان - اصفهان - کارشناس مرکز پاسخگویی به سوالات دینی به یکی از شبهات مطرح در ارتباط با قیام عاشورا یعنی طلب آب سیدالشهدا (ع) از دشمنان برای حضرت علی اصغر و تناقض آن با عزت نفس امام پاسخ داده است.

به گزارش خبرنگار مهر ، این هفته در طرح خبرگزاری مهر با عنوان «سه شنبه ها با پاسخگویی به شبهات دینی»، کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی در ارتباط یکی از شبهات قیام عاشورا در ارتباط با روایت طلب آب امام حسین (ع) از دشمن برای خود و شهید 6 ماهه کربلا پاسخ داده است.
میثم یاسا در گفت و گو با خبرنگار مهر ، درپاسخ به این سوال که که «آیا طلب آب از دشمن برای حضرت علی اصغر توسط امام حسین (ع)، با روحیه حماسی و عزت نفس امام سازگار است؟»، اظهار داشت: در ابتدای امر باید به این نکته توجه کنیم که افراط و تفریط در هر امری، خود موجب انحراف و آغاز افزایش اختلاف زاویه و انحرافات بیشتر دینی می‌شود.
افراط و تفریط در توضیح نقل و قولهای واقعه عاشورا
وی افزود: افراط در این داستان اینجاست که برخی به بهانه‌ این که امام، وجود مقدسی است، می‌خواهند القا کنند که هرگز امری مانند تشنگی و گرسنگی یا خستگی، به وجود امام راه ندارد، چه رسد به این که او را آزار دهد و یا او را از پای درآورد! و تفریط ماجرا این است که برخی می‌گویند که ایشان از شدت عطش، برای خودش و فرزند شیرخواره‌اش، التماس آب می‌کرد و دشمن محل نمی‌داد.
کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی با اشاره به اینکه اتفاقا هر دو این امور تسخیف مقام امامت و امام را در بر دارد، ابراز داشت: ما افراد عادی بسیاری را می‌بینیم که در مقابل دشمن ثابت قدم، استوار و محکم هستند و هرگز به التماس نمی‌افتند؛ پس چگونه برخی تصور می‌کنند که امام حسین (ع) به التماس افتاده است؟!.
وی ادامه داد: امام حسین (ع) و خاندان و یارانش، در روز عاشورا نه تنها تشنه، بلکه عطشان بودند و این مظلومیت مضاعف، خود حاکی از ظلم مضاعف ظالمین است؛ حال امام اظهار تشنگی نکند و بگوید که من امام هستم و نباید بگویم که تشنه‌ام؟!؛ اگر ایشان و خاندان و یاران امام حسین (ع)، مکرر اظهار تشنگی و عطش نمی‌کردند، ما بعد از گذشت 14 قرن، از کجا می‌فهمیدیم که وضعیت ایشان چگونه بود و دشمنان‌شان تا چه حد قسی القلب بودند؟، آیا اگر اظهار نمی‌نمودند دشمنان این گونه شبهه نمی کردند که «بالاخره اگر چه دشمن قصد جان ایشان را کرده بود اما بالاخره انسان بودند، لذا باید امام حسین (ع) به دشمنان اتمام حجت می کردند که تشنه هستند، تا به ایشان آب برسانند؟».
2 نقل قول درباره چگونگی شهادت حضرت علی اصغر (ع)
یاسا در ادامه با تاکید بر اینکه به لحاظ تاریخی درباره این نکته که امام حسین (ع) علی اصغر را بر روی دست گرفته و برای دادن آب به نزدیک لشکر عمر سعد آورده باشد جای تامل وجود دارد، تصریح کرد: دو نظر درباره چگونگی شهادت حضرت علی اصغر(ع) وجود دارد که البته نزدیک به هم بوده و اختلاف اندکی با یکدیگر دارند.
وی اضافه کرد: در قول اول که از سوی برخی راویان آمده است چگونگی شهادت طفل شیرخواره امام حسین (ع) چنین آمده است که امام حسین (ع ) زمانی که برای وداع و خداحافظی با زنان و کودکان به خیمه ها آمدند به حضرت زینب (س ) فرمودند که «طفل کوچکم را بیاورید تا با او وداع کنم»، ایشان حضرت علی اصغر را در آغوش گرفتند که آن واقعه شهادت رخ داد و حرمله به سمت طفل ایشان تیری را رها کرد که به گلوی علی اصغر نشست؛ امام حسین (ع) خون گلوی حضرت علی اصغر را به آسمان پاشید که حتی قطره ای از آن بر زمین بازنگشت.
کارشناس مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی تاکید کرد: قول دوم درباره چگونگی شهادت علی اصغر(ع ) گزارشی است که در ترجمه کتاب الفتوح ابن اعثم آمده است و بر مبنای آن امام طفل شیرخوار خود را... در پیش زین گرفته، میان هر دو صف آورد و آواز برآورد که « ای قوم! اگر من به زعم شما گناهکارم؛ این طفل گناهی نکرده او را جرعه ای آب دهید، دشمنان چون آواز حسین(ع) شنیدند، یکی از آن گروه تیری به سوی آن حضرت روان کرد. آن تیر بر گلوی آن طفل شیرخوار آمد و از آن سوی بر بازوی حسین (ع) رسید».
کدام روایت معقول‌تر است؟!
وی با اشاره به اینکه ناگفته نماند که این ترجمه‌ در قرن ششم انجام گرفته است و مترجم در برخی موارد، از خود اضافاتی به آن افزوده است، گفت: ابن طاووس که یکی از راویان و علمای شیعه است این گزارش را معقول‌تر می داند و می گوید وداع و خداحافظی در آن شرایط و اوضاع که آتش جنگ شعله ور بوده نامعقول است.
یاسا تصریح کرد: در این ارتباط باید به این نکته توجه کنیم که بسیاری از کارشناسان دینی معتقدند که اتفاقا آن وداع بسیار معقول است و مقاتل دو تا سه وداع نیز برای امام گزارش کرده اند و هیچ استبعادی نیز ندارد؛ امام که کانون محبت است و عجیب نیست اگر در یکی از این وداع‌ها کودکش را در آغوش گرفته باشد و از نظر عاطفی و رابطه محبت پدر و فرزندی نیز توجیه پذیر است.
امام حسین (ع) در لحظات آخر هم از هدایت لشکریان ابن زیاد خودداری نفرمود
وی با اشاره به اینکه با توجه به ادله ای که ارائه می کنیم روشن می شود که حتی طلب آب برای حضرت علی اصغر از دشمن مطابق برخی نقل قولها، نقصی برای آن حضرت محسوب نمی شود، ابراز داشت: باید به این نکته دقت کنیم که با توجه به این که امامان(ع) برای هدایت انسان ها به امامت برانگیخته شدند، آن حضرت می خواست با نمایش تشنگی کودک شیرخوار، حس ترحم را در دشمن احیا و اسباب هدایت آنها را فراهم نماید چراکه امام همام در لحظات آخر هم از هدایت لشکریان ابن زیاد، خودداری نفرمود.
وی ادامه داد: از مرحوم آیت الله شاه آبادی استاد امام خمینی (ره) نیز نقل شده که ایشان در جواب همین سوال فرموده اند که درخواست امام حسین (ع) از دشمن برای این بوده که دست آنها را بگیرد و به راه راست هدایت کند.
تقاضای آب از دشمن هیچ نقصی را متوجه امام حسین(ع) نمی کند
یاسا با اشاره به اینکه از سویی حضرت امام حسین (ع) در صدد اتمام حجت با مردم بودند، تا در قیامت برای لشکریان ابن سعد در مورد بستن آب، هیچ عذری باقی نماند، بیان داشت: تقاضای آب از دشمن هیچ نقصی را متوجه امام حسین(ع) نمی کند؛ چراکه آب های عمومی مثل دریا، رودخانه و نهرهای بزرگ، مالک خصوصی ندارد و به فرمایش امیر المؤمنین، حق و ملک همه انسان ها است و کسی حق جلوگیری از آن را ندارد. اگر امام حسین تقاضای آب کردند؛ در اصل حق خدایی خود را مطالبه فرمودند. اگر کسی حق خود را از مردم بستاند؛ آیا موجب تنقیص او می شود؟.
درخواست آب برای کودک شیرخواره در منابع کهن گزارش نشده است
وی تاکیدکرد: در هر صورت درخواست آب برای کودک شیرخواره در منابع کهن گزارش نشده است اما باید دقت کنیم که اگر مطابق برخی روایات این امر اتفاق هم افتاده باشد اشکالی ندارد و برخلاف اینکه یک عده، این درخواست را یک نوع نقص برای آن حضرت به حساب می آورند اما با توجه به ادله ای که در بالا آورده شد اصلا نشانه ضعف امام حسین (ع) و به معنای التماس آب از دشمن نیست.
گفتنی است خبرگزاری مهر در طرح «سه شنبه‌ها با پاسخ به شبهات دینی» هر هفته یکی از سوالات رایج مخاطبان در ارتباط با دین اسلام را با کارشناسان مرکز پاسخگویی به شبهات دینی در میان می گذارد، بدین ترتیب مخاطبان می توانند سوالات خود را در ذیل این مطلب با ما در میان بگذارند.