چاپ

پیام سپاهان - 26 سال پیش در سال 1372 آخرین باری بود که حقابه تالاب گاوخونی به صورت کامل داده و سیراب شد، اما طی سال‌های گذشته حقابه زاینده رود و تالاب بین‌المللی گاوخونی داده نشد و به گفته حشمت‌الله انتخابی اگرچه امروز اندک حقابه ای برای گاوخونی رها شده است، اما وزارت نیرو از سال 1386 به بعد به زاینده‌رود و گاوخونی بدهکار است.

به گزارش ایسنا، بر اساس آخرین گزارش اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان، از یکم تا 16 مهرماه جاری به‌طور میانگین نیم مترمکعب برثانیه آب همراه با پساب و زهاب کشاورزی در طول شبانه‌روز از ایستگاه شاخ کنار به سمت تالاب جریان داشته است. آب رهاسازی شده از سد رودشتین از هفدهم مهرماه با دبی 3.4 مترمکعب از ایستگاه شاخ کنار به سمت تالاب عبور کرد و این حجم از آب 18 مهرماه در بالاترین میزان خود به 5.25 مترمکعب رسید. همچنین حجم آب ورودی به بند شاخ کنار در روزهای 19 و 20 مهرماه روند کاهشی داشت و به 4.37 مترمکعب برثانیه رسید و در مجموع از دوم تا 20 مهرماه جاری دو میلیون و 241 هزار مترمکعب آب از بند شاخ کنار به سمت گاوخونی روانه شد که این حجم از آب نیز به همراه اندکی پساب و زهکش‌های کشاورزی بوده است.
به گفته اکبری، معاون اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در روزهای آینده حجم ورودی آب به بند شاخ کنار، کمتر از میزان 18 مهرماه خواهد بود، اما تا چند روز آینده که آب به طور کامل به تالاب خواهد رسید می‌توان به‌طور دقیق نتایج میزان آبگیری گاوخونی را اعلام کرد.
اما دبیر شورای هماهنگی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان در خصوص تحویل حقابه تالاب گاوخونی که به صورت مقطعی و دوره‌ای داده می‌شود به ایسنا، می‌گوید: واقعیت این است حجم آبی که به سمت تالاب گاوخونی رهاسازی شده نسبت به وسعت تالاب یک‌هزارم است، اما متأسفانه برخی میزان آبی که روانه تالاب می‌شود را آبگیری کامل آن قلمداد می‌کنند.
حشمت‌الله انتخابی تأکید می‌کند: حتی میزان آبی که ابتدای امسال بر اثر سیل به سمت گاوخونی رها شد، نیم درصد حجم تالاب نبود. به این معنا که شاید حدود یک درصد از سطح تالاب خیس شده و این به معنای آبگیری کامل آن نیست.
وی اظهار می‌کند: وقتی می‌گوییم تالاب گاوخونی و دریاچه ارومیه آبگیری شده، به این معناست که باید تراز آب به حدی برسد که اختلاف سطح را جبران کند. باید توجه داشت که اختلاف سطح گاوخونی در کمترین و بیشترین قسمت حدود یک و نیم متر است.

دبیر شورای هماهنگی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان با اعتقاد بر اینکه تحویل مقطعی و دوره‌ای حقابه گاوخونی بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و میزان آبی که به سمت تالاب رها شده، به میزانی نیست که گاوخونی بتواند آبگیری درستی کند، ادامه می‌دهد: حداقل حقابه زیستی گاوخونی که 176 میلیون مترمکعب تعیین شده است به این معنا که سطح تالاب را باید به‌طور کامل آب فرا بگیرد.
وی با بیان اینکه اگر بخواهیم تالاب گاوخونی آبگیری کند باید 176 میلیون مترمکعب آب از بند شاخ کنار به عنوان ایستگاه هیدرومتریک تالاب، عبور و رها شود، یادآور می‌شود: در سال 1372 که بیش از دو میلیارد (دو هزار میلیون) مترمکعب آب به گاوخونی رفت، شاید آخرین باری بود که گاوخونی به طور کامل سیراب شد.
انتخابی می‌گوید: شاید از ابتدای مهرجاری تاکنون حدود دو میلیون مترمکعب آب از بند شاخ کنار به سمت گاوخونی رفته باشد که نیمی از آب پساب کشاورزی زمین‌های اطراف و فاضلاب شهری است.
وی با بیان اینکه دو میلیون مترمکعب تقریباً به معنای یک‌هزارم حجم کل آب گاوخونی در زمان سیرابی تالاب است، تأکید می‌کند: مقدار آبی که به تالاب رفته حتی به اندازه یک‌هزارم حجم آب تالاب نیست و شاید به اصطلاح بگوییم تالاب تنها لب تَر کرده است.
دبیر شورای هماهنگی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان تصریح می‌کند: واقعیت این است با میزان بارش سال آبی 98-97 که 60 درصد بالاتر از بارش‌های درازمدت بود، باید تمام‌وقت و به‌طور مداوم آب در زاینده‌رود جریان می‌یافت و در این شرایط باید 300 میلیون مترمکعب حقابه تالاب را می‌دادیم، چراکه 176 میلیون مترمکعب حقابه گاوخونی مربوط به سال‌های خشک است.
وی تأکید می‌کند: واقعیت این است که حقابه رودخانه و تالاب گاوخونی سال‌هاست که داده نشده است و بدهی وزارت نیرو به زاینده‌رود از سال 86 به بعد است، چراکه بین سال‌های 84 تا 86 تالاب گاوخونی آبگیری شد و بعد از آن آبی به تالاب ندادیم.

انتخابی می‌گوید: در سال آبی گذشته و مدت زمانی که آب به‌طور زیاد در زاینده‌رود جریان داشت، بیش از 100 کیلومتر از مسیر رودخانه یعنی بعد از بند رودشتین آب نه تنها جاری نبود بلکه رودخانه به‌طور کامل خشک بود و چند روز طول کشید که بعد از جریان زاینده‌رود آب به بند شاخ کنار برسد این نهایت کم‌لطفی به رودی است که شریان حیاتی حوضه زاینده‌رود است.
وی با تاکید بر اینکه نباید تنها به تحویل حقابه کشاورزان اکتفا کنیم، گفت: بزرگترین اشتباه بسیاری از مردم و مسئولان این است که بعد از جریان زاینده‌رود، آب باید تنها برای کشاورزی باشد.
دبیر شورای هماهنگی تشکل‌های زیست محیطی استان اصفهان یادآور می‌شود: مطابق مصوبه شورای عالی آب، حقابه رودخانه‌ها و به عبارتی دقیقتر نیاز زیست محیطی رودخانه‌ها و تالاب‌ها بعد از آب شرب در اولویت است، اما در سال‌های گذشته با بی‌توجهی به این مصوبه، قانون را زیرپا گذاشته‌ایم و کشاورزی و صنعت را بر محیط زیست اولویت قرار دادیم.
وی تصریح می‌کند: رودخانه این نیست که تنها از وسط اصفهان عبور کند و باید تمام مادی‌های سطح شهر که بخشی از زاینده‌رود است، جریان داشته باشد. زاینده‌رود تنها کانال آب برای کشاورزی و کشاورزان نیست، بلکه مادی‌های سطح شهر، شاخه‌های یک درخت بزرگ هستند.
انتخابی می‌گوید: متاسفانه به غیر از مادی نیاصرم و فرشادی که نگاه ما به آنها تنها کشاورزی است، مادی‌های دیگر اصفهان آب ندارند.
انتهای پیام