چاپ

پیام سپاهان - نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد با کمک یک بازی رایانه‌ای می‌توان طیفی از مشکلات اختلال اوتیسم کودکان را بهبود بخشید.

به گزارش ایسنا، اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود.
کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم علاوه بر برقراری ارتباط، در یادگیری، شناخت و حرکت مشکلاتی از قبیل حرکات کلیشه ای، واکنش پذیری زیاد و کم، عدم توجه و هماهنگی چشم و دست دارند. مداخلات درمانی رایج برای بهبود مشکلات حرکتی این کودکان خسته کننده و غیر جذاب بوده و یا فقط بر یکی از مشکلات این کودکان تمرکز داشته اند.
پژوهشی که در خصوص «طراحی یک بازی رایانه ای حرکتی- شناختی برای افزایش هماهنگی چشم و دست کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم»، توسط تیم پژوهشگران متشکل از نیلوفر رحیمی خشوئی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی پزشکی، دانشگاه اصفهان، جواد راستی - استادیار گروه مهندسی پزشکی دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اصفهان و احمدرضا موحودی - استاد گروه رفتارحرکتی دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان انجام شده، نشان می‌دهد: «با ادغام بازی‌های ویدئویی و تمرینات ورزشی می توان فرصتی مهیا کرد که کودکان مبتلا به اوتیسم بتوانند همزمان بر روی بهبود چند اختلال تمرکز داشته باشند و از این طریق به برقراری ارتباط و بهبود تعامل اجتماعی آنها کمک کرد.»
این پژوهش با هدف طراحی یک بازی- ورزش انجام شد که به کمک دوربین کینکت، حرکات کودک را ثبت کرده و از آن برای کنترل یک روند حرکتی استفاده شود.
با ادغام بازی های ویدئویی و تمرینات ورزشی توانسته برای این کودکان و مربیان و والدین آنها فرصتی را مهیا کرد که بتوانند همزمان بر روی بهبود چند اختلال تمرکز داشته باشند؛ هدف از طراحی بازی این است که به برقراری ارتباط و بهبود تعامل اجتماعی کمک کند، همراه با مداخلات درمانی رایج، مشکلات حسی-حرکتی از جمله عدم هماهنگی چشم و دست را بهبود بخشد، حرکات کلیشه ای و بی هدف را کاهش دهد، به درک و شناخت صحیح این کودکان از حرکات اندام خود، افراد و اشیا منجر شود و نیز با استفاده از محرک های چندحسی، آنها را در طول مداخلات حرکت درمانی متمرکز نگه دارد و توجه‌شان را جلب کند.
برای سنجش اعتبار، پرسشنامه هایی در اختیار دو گروه از متخصصان قرار گرفت و ضریب توافق کاپا با استفاده از SPSS نسخه 22 با سطح معناداری محاسبه شد.
یافته‌های این مطالعه نشان می دهد که پایایی این روش از طریق ضریب کاپای محاسبه شده بین ارزیاب های هر دو گروه قابل توجه بوده است.
به گزارش ایسنا، نتایج این پژوهش در چهارمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی بازی های رایانه ای؛ فرصت ها و چالش ها ارائه شد.
انتهای پیام