چاپ

پیام سپاهان - کیارنگ علایی، نویسنده عکاس و فیلم‌ساز با حضور در کتابخانه مرکزی، از تجربه زیسته خود گفت و به آسیبی که هشتگ‌ها به هنر عکاسی زده‌اند نیز اشاره کرد.
کیارنگ علایی، در آیین رونمایی از چهارمین شماره مجله تخصصی کانون عکس اصفهان با نام «کادر» که 25 شهریورماه در سالن کنفرانس کتابخانه مرکزی اصفهان برگزار شد، گفت: هنر همیشه برای من یک امر ناخودآگاه بوده و هر جا که خواسته‌ام این هنر را ساماندهی کنم، خراب کرده‌ام! در پیوستنم به هنر نیز خانم شکوه قاسم نیا، سردبیر بخش شاپرک کیهان بچه‌ها و دکتر عجب‌شیری، که در مرکز رصد نجوم تبریز فعالیت می‌کند، نقش بسزایی داشته‌اند.
وی ادامه داد: هنر، در ابتدا برای فردی که این رشته را انتخاب می‌کند، بر پایه یکسری ادا و اطوار استوار است. درواقع فرد با خلق یک اثر هنری در وهله اول به دنبال جذب نگاه هواداران به سمت خود است ولی پس از یک مقطع زمانی او نیز مانند دیگر هنرمندان از این مقطع عبور کرده و برای خود و بیان دیدگاه‌هایش اقدام به خلق اثر هنری می‌کند.
علایی با اشاره به نحوه ورود خود به سینما گفت: از دوران کودکی علاقه شدیدی به عکاسی و فیلم‌برداری داشتم و به همین خاطر فیلم‌نامه‌های متعددی نگاشته و آن را تحویل انجمن سینمای جوان دادم ولی هر بار با جمله معروف «ارتباط اجزای متن برقرار نیست» فیلم‌نامه‌ام تائید نمی‌شد چون متأسفانه نگاهی که در آن مقطع زمانی در انجمن سینمای کشور حاکم بود حمایت‌گرانه نبود.
وی افزود: این بی‌مهری‌ها باعث شد با هزینه و سرمایه شخصی خودم اقدام به ساخت فیلم کنم و خوشبختانه همین فیلم در جشنواره سینمای جوان مورد تقدیر قرار گرفت! درواقع بی‌مهری‌ها جرقه جهاد فردی مرا برای ساخت فیلم‌نامه‌هایم ایجاد کرد.
علایی، علت گرایش بیشتر خود به عکاسی را نیز چنین شرح داد: جدا از پشت‌صحنه‌های ناآراسته سینما همچون زد و بند و...، عکاسی یک منش شخصی است که فرد با ورود به آن فردیتش را دنبال می‌کند. هرچند مخاطبان عکاسی یک‌صدم مخاطبان سینما نیستند ولی به عقیده بنده سینما این‌قدر دست‌خورده است که فرد نمی‌تواند تست شخصی خود را داشته باشد. یعنی برخلاف عکاسی که فرد نگاه و زاویه دید خودش را دارد، در سینما عواملی چون صداگذار، تدوین گر و... در خلق یک اثر نهایی نقش دارند و فرد باید نظرات آنان را در خلق اثر خود لحاظ کند.
این عکاس، کم‌فروغ شدنِ نبوغ در عکاسی را یادآور شد و گفت: اکنون عکاس با گشت‌وگذار در صفحات مجازی، شاهکارهایی از عکاسان گمنام جهان را مشاهده می‌کند و این امر موجب سرخوردگی او می‌شود. در بدترین حالت این عکاس، رویه آن عکاس را در کارهای خود تکرار و تقلید می‌کند و به همین دلیل وقتی فضای اینستاگرام را از لحاظ عکاسی بررسی می‌کنیم، شاهد شباهت فراوان عکس‌ها به یکدیگر هستیم. متأسفانه هشتگ‌ها باعث شده که کپی کاری در عکاسی زیاد شده و عکس‌ها شبیه هم شوند.
وی تأکید کرد: غایت هنر عکاسی این است که عکاس، عکسی را بگیرد که بوی خودش را داشته باشد و ضمن اینکه مخاطبان عکس او را تحسین می‌کنند نتوانند از کارش کپی‌برداری کنند.
علایی با اشاره به گردآوری مجموعه عکس «وضعیت چهارم» اظهار کرد: داستان این پروژه به زمانی برمی‌گردد که به دعوت مجتمع فنی تهران برای تدریس به استان گیلان رفتم و ورود من به این شهر باعث شد بفهمم که گیلان سرزمین عجایب است. تمامی مناظر، طبیعت و... این شهر بکر و بدوی بود و هنوز این دید و نگاه در عکاسی از گیلان وجود نداشت.
این عکاس ادامه داد: قبل از تهیه مجموعه «وضعیت چهارم» سه نگاه فرمالیستی، توریستی و چیزی ما بین فرمالیستی و توریستی به شهر گیلان در عکاسی وجود داشت اما دید من با آن‌ها تفاوت داشت به همین خاطر اتمام این پروژه هشت سال زمان برد و خوشحالم که با رونمایی و به نمایش گذاشتن «وضعیت چهارم»، بازخوردهای بسیار مثبتی از سوی مخاطبان و هنرمندان دریافت کرده‌ام.
در پایان این نشست، از شماره چهارم مجله تخصصی هنر و عکاسی کانون عکس انجمن سینمای جوان اصفهان با نام «کادر» رونمایی شد.