چاپ

پیام سپاهان - پژوهشگرانی از دانشگاه‌های سوئد و ایتالیا تکنولوژی جدیدی برای کمک به نابینایان ابداع کردند.
محققان در حال توسعه تکنولوژی برای افراد نابینا هستند که کاملا از کره چشم عبور کرده و پیام را به مغز منتقل می‌کند. آنها این کار را با تحریک عصب چشمی توسط نوع جدیدی از الکترود به نام OpticSELINE انجام می‌دهند.
"سیلوسترو میسرا" سرپرست این تحقیق می‌گوید: "بر این باوریم که تحریک درون عصبی راه‌ حلی جالب برای ابزارهای نوروپروستتیک و بازگردانی عملکرد حرکتی است. پتانسیل تبدیل این روش کاملا بالا است."
طبق برآوردها 39 میلیون نفر در جهان نابینا هستند. عوامل بسیاری مانند ژنتیک، جدا شدگی شبکیه، تروما، سکته قشر بینایی، کوری تدریجی، آب مروارید و عفونت می‌توانند باعث کوری شود. برخی از انواع کوری موقت بوده و با دارو قابل درمان است، اما برخی دیگر از انواع کوری دائمی هستند.
ایده‌ای که در پس این طرح قرار دارد تولید نورانگارها است که خود در حقیقت احساس دیدن نور به شکل الگوهای سفید بدون دیدن نور به صورت مستقیم است. کشت شبکیه‌ای که یک ابزار جانهشتی برای کمک به افراد کور است، دارای نقص ضابطه استثنا است. به عنوان مثال نیم میلیون نفر در جهان به دلیل تورینه تباهی که یک اختلال ژنتیکی است، کور هستند، اما تنها چندصد بیمار توانایی کشت شبکیه‌ای را به دلایل پزشکی دارند. کشت مغزی که قشر بصری را مستقیما تحریک می‌کند استراتژی خطرناک دیگر است.
با این تکنولوژی الکترود،OpticSELINE فرد نابینا شامل 48 تا 60 الکترود خواهد شد. این تعداد محدود از الکترودها به منظور بازگردانی کامل بینایی کافی نیست، اما این پیام‌های بصری محدود به منظور کمک به بینایی در زندگی روزمره قابلیت مهندسی دارد.
تلاش‌های قبلی برای تحریک عصب بینایی در دهه 1990 نتایج غیرقابل انکاری را ارائه می داد. در آن زمان، محققان از الکترودهای عصبی کاف استفاده می کردند. مشکل اینجا بود که این الکترودها سفت و سخت هستند و به دور خود می چرخند، بنابراین تحریک الکتریکی فیبرهای عصبی ناپایدار می شود و بیماران تفسیر سختی داشتند. علاوه بر این، احتمالاً انتخاب محدودی دارند زیرا آنها الیاف سطحی را جذب می کنند.
اما الکترودهای داخل قطبی جدید در واقع می تواند پاسخی برای ارائه اطلاعات بصری به افراد باشد. به گفته این دانشمندان، این الکترودها پایدار هستند و احتمالاً با یکبار کاشته شدن به اطراف منتقل نمی شوند. الکترودهای کاف به صورت جراحی در اطراف عصب قرار می گرفتند، در حالی که الکترودهای درون مغزی از طریق عصب سوراخ می شوند.
به منظور درک اینکه این الکترودها در تحریک فیبرهای عصبی مختلف در عصب بینایی، چقدر مؤثر هستند، دانشمندان جریان الکتریکی را از طریق OpticSELINE به عصب بینایی تحویل داده و فعالیت مغز را در قشر بینایی اندازه گیری کردند. آنها الگوریتم مفصلی را برای رمزگشایی سیگنالهای قشر مغز ایجاد کردند، نشان دادند که هر الکترود تحریکی الگوی خاص و منحصر به فردی از فعال شدن قشر را القا می کند و این نشان می دهد که تحریک داخل عصبی عصب بینایی انتخابی و آموزنده است.
محققان این پژوهش می گویند: "در حال حاضر می دانیم که تحریک داخل مغزی پتانسیل ارائه الگوهای بصری آموزنده را دارد. از این نظر بازخورد بیماران را در کارآزمایی های بالینی آینده انجام می دهیم تا از این الگوهای خوب استفاده کنیم."
نتایج این تحقیق در Nature Biomedical Engineering چاپ شد.