چاپ

پیام سپاهان- در جنگ تحمیلی 8 ساله، رزمندگان اسلام و دلیرمردانی که در تاریخ امثال آنان بسیار محدود است برای بقای ایران اسلامی گروه‌گروه به جبهه‌های حق علیه باطل رفتند.

به بهانه 26 مرداد، سالروز ورود آزادگان به کشور، جشنی به همین مناسبت برای تجلیل از آزادگان شهر گز برخوار برگزار شد. در حاشیه این جشن، چند دقیقه‌ای پای درد دل آزاده‌ای نشستم که در جبهه‌های حق علیه باطل جنگید و در اردوگاه‌های رژیم بعث طعم تلخ اسارت و دوری از خانواده را چشید.

علیرضا بصیری در گفتگویی گفت: در سن 14 سالگی از شهر گز به سوی جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شدم و در سال 67 و سن 16 سالگی در تکِ باز پس‌گیری «فاو» پس از مجروح شدن به اسارت رژیم بعث عراق درآمدم.

وی تلخ‌ترین خاطره‌اش از دوران اسارت را پایان جنگ عنوان کرد و افزود: عزت و سرافرازی مردم و انقلاب تسکین دهنده دل اسرا بود اما شنیدن جمله معروف «نوشیدن جام زهر» حضرت امام خمینی(ره) در مورد امضا قطعنامه 598 برای ما اسرا بسیار تلخ و سنگین بود.

این آزاده دوران جنگ، تصریح کرد: اسرا در زمان اسارت آرزو داشتند با عزت و افتخار آزاد شوند و شنیدن این جمله و باور اینکه اسارت ما سبب شد جنگ را مغلوب شویم، برایمان طعم تلخ شکست را به ارمغان آورد. هر چند ایران در دوران جنگ پیروز واقعی بود چرا که یک وجب از خاک خود را به عراق ندادیم.

بصیری افزود: با شنیدن بیانیه صدام پس از جنگ با کویت خطاب به رئیس‌جمهور وقت ایران «مرحوم رفسنجانی» با این مضمون که شما به هر آنچه خواستید رسیدید احساس غرور، عزت و سربلندی کردم.

وی در خصوص شرایط کشور در زمان جنگ گفت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی دشمن اجازه خودآرایی و خودشناسی به جمهوری اسلامی نداد و از همان ابتدا کشور درگیر تحریم، جنگ و حملات منافقان و تجزیه طلبان شد.

این آزاده دوران جنگ ادامه داد: دوام جمهوری اسلامی مرهون خودباوری مردم در زمان جنگ تحمیلی و حمایت‌های آنان در طول این 40 سال است.

بصیری ایران را یکی از قدرت‌های بزرگ نظامی و موشکی در دنیا عنوان کرد و گفت: خودباوری و استقامت در همه حوزه‌ها سبب شده که اکنون ایران الگوی مستضعفان دنیا باشد.

وی به تغییر جبهه‌های جنگ اشاره کرد و افزود: جنگ از خاک‌ریز و توپ و تفنگ به جنگ اقتصادی رسیده است و دشمن با ایجاد جنگ اقتصادی در صدد حذف و نابودی مردم است.

این آزاده دوران جنگ وظیفه مردم و مسئولان را حمایت از آرمان‌ها و اهداف شهدا و ایثارگران دانست و افزود: خون هزاران شهید درخت انقلاب را آبیاری کرده است و باید پاسدار رشادت‌ها و دلاوری‌های آنان باشیم.

بصیری در 7شهریور 69 پا به خاک ایران گذاشت و در 10 شهریور 69 به شهر خود، گز برخوار بازگشت.

وی چند سال قبل خاطرات خود را در کتابی به نام "تاب" منتشر کرد که این کتاب با استقبال مخاطبان روبرو شد و به چاپ هشتم رسید.