بزرگنمايي:

پیام سپاهان - انتخاب /متن پیش رو در انتخاب منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
شارل ابی نادر- العهد/ در ظاهر، به نظر می‌رسد مقابله بین آذربایجان و ارمنستان نیست، بلکه درگیری اصلی ارمنستان و ترکیه است، چرا که از صحبت‌های اردوغان مشخص بود که آنکارا تصمیم به حمایت از آذربایجان برای حمله نظامی به قره باغ را دارد، اما مقابله این بار با درگیری‌های قبلی متفاوت است. درگیری که با حملات غافلگیر کننده نیرو‌های آذری از شمال و شرق آغاز شد و در نتیجه آن، در همان ساعات اولیه، نیرو‌های مهاجم بر نواری از شهر‌های ارمنستان و به طور مشخص، شمال مرز‌های ارمنستان با ایران، مسلط شدند.
 در ادامه این مطلب آمده است: این پیشروی سریع آذری‌ها به دلیل استفاده آن‌ها از پهپاد‌های پیشرفته‌ای بود که ترکیه به آن دست یافت و حتی به احتمال زیاد، این درگیری توسط یگان‌های ویژه ترکی اداره شد.
در ادامه، پس از انکه یگان‌های ارمنی این ضربات را دریافت کردند، برخی پایگاه‌ها در شرق و شمال را باز پس گرفته و توانستند تمام یگان‌های آذری را دور کنند.
این تغییر در سیطره و همبستگی یگان‌های ارمنی، به دلیل استفاده آن‌ها از پهپاد‌های بسیار پیشرفته و دقت آن‌ها در هدف گیری بود، که همین مساله حکایت از آن دارد که پهپاد‌ها ارمنی نبوده و به احتمال زیاد، ساخت روسیه اند.
نقش ترکیه در این نبرد، تنها در جنبه‌های رسانه ای، سیاسی و دیپلماتیک و در قالب اظهارات داغ اردوغان نبود، بلکه کار به دخالت نظامی ترکیه در جریان این درگیری بین ارمنستان و آذربایجان نیز رسید.
طبعا با وجود اظهارات آمریکا در مورد ضرورت آتش بس، مذاکره و توقف عملیات نظامی، این سوال با قوت مطرح می‌شود که آیا ترکیه تصمیم استراتژیک خود برای حمایت از آذربایجان و سوق دادن آن به سمت بازپس گیری قره باغ از ارمنستان را بدون موافقت واشنگتن اتخاذ نموده است؟ بویژه آنکه این موضع گیری ترکیه زمینه را برای یک مقابله گسترده بین ارمنستان و آذربایجان فراهم می‌کند.
قطعا آنکارا چنین تصمیمی را بدون موافقت آمریکا اتخاذ نمی‌کند، چرا که آنکارا همچنان با پیامد‌های سیلی آمریکا به خاورمیانه و در مرز‌های یونان و قبرس زندگی می‌کند، همانطور که واشنگتن طی تنها چند ساعت، ترکیه را مجبور به عقب نشینی کشتی هایش و ورود به مذاکره مستقیم با یونان کرد.
درست است که آنکارا منافع زیادی در بازپس گیری اقلیم قره باغ دارد، گاز آذربایجان از طریق ترکیه به برخی دولت‌های اروپایی می‌رسد و پس از تکمیل ارتباط جغرافیایی بین دریای خزر و سواحل شمالی ترکیه در دریای سیاه، فواید استراتژیک زیادی نصیب این کشور می‌شود. اما منافع آمریکا از همه چیز مهمتر است و این آمریکایی‌ها هستند که شرایط را برای حمله نیرو‌های آذری به اقلیم قره باغ فراهم کرده اند، به این دلایل:
-قطع خط بمبئی (هند) -سن پترزبورگ (روسیه) در منطقه آذربایجان و بویژه منطقه قره باغ، که این خط می‌تواند به آمریکا برای مهار استراتژیک روسیه، چین و ایران در ورودی‌های غرب از طریق دریای مدیترانه و دریای سرخ کمک کند، از این رو واشنگتن تلاش میکند بر آن سیطره یابد.
-تنش زایی یا مقابله‌های گسترده و آنچه شبیه جنگ محدود در باغ پشتی روسیه و به طور مشخص، بین آذربایجان و ارمنستان و گرجستان است.
-تلاش برای اثرگذاری مستقیم از طریق ترکیه، بر خط ارتباطی از دریای خزر تا دریای سیاه، که از آذربایجان و ترکیه می‌گذرد، برای انتقال گاز و اهداف نظامی و استراتژیک.
-فشار بر روسیه که نفوذش در دریای سیاه با بازپس گیری شبه جزیره کریمه افزایش یافته است و پاسخ دادن به نفوذ احتمالی مسکو در اغلب مناطق اسیای منطقه و قفقاز.
-ایجاد یک بهانه مهم و موثر برای تنش زایی بین ترکیه و ایران و بین ترکیه و روسیه و چه بسا این مهمترین هدف استراتژیک برای آمریکایی‌ها باشد.