بزرگنمايي:

پیام سپاهان - گالری دیدار، به بهانه ماه جهانی آگاهی‌بخشی درباره سرطان سینه، میزبان نمایشگاهی به نام «چنگار» با آثاری از کتایون زاهدیان است.

 «سرطان، کنسر یا چنگار، همگی عنوان‌های مختلفی است برای بیماری‌ای که نه‌تنها شخصی که به آن دچار شده، بلکه اطرافیانش را هم با وحشت مواجه می‌کند. بااین‌همه، صحبت از آن در جامعه ما هنوز نوعی تابو است! من خواهرم را حین مبارزه با این بیماری همراهی کردم و آنچه مرا می‌آزرد یا به من امید می‌بخشید، روی کاغذهایی نمایان کردم که برایم معمایی بیش نبود. پزشکان در تصاویر، توده‌ای می‌دیدند ولی من در آن‌ها ترس را می‌دیدم، تردید را می‌دیدم و فریاد سکوت را می‌شنیدم.
مجموعه "چنگار" حاصل این سفر است. چیدمان "فرش هور" را که با استفاده از 2001 قطعه کاغذ ساخته‌ام، نیز نشان‌دهنده امید و غلبه بر تاریکی است. این نمایشگاه هم‌زمان با ماه جهانی آگاهی بخشی در مورد سرطان سینه برپاشده است. رنگ صورتی در مجموعه "چنگار" نیز اشاره‌ای است به روبان صورتی، که سمبلی است برای توجه بیشتر به این بیماری و نشان دادن همدردی با افراد مبتلا به آن.»
آنچه خواندید، بیانیه نمایشگاه نقاشی «چنگار» بود و آنچه خواهید خواند، گفت‌وگوی ایسنا با کتایون زاهدیان ، که تجربه حضور در بیش از 10نمایشگاه گروهی و انفرادی را در کارنامه هنری خود دارد و آثارش فقط تا پایان امروز در گالری دیدار اصفهان، فراروی مخاطبان است:
مجموعه «چنگار» از کجا کلید خورد و چه مراحلی را پشت سر گذاشت؟
سال 1394 متأسفانه اطبا تشخیص دادند که خواهرم سرطان سینه دارد و در بین مدارک پزشکی‌ای که برای من فرستاده بودند تصاویر سونوگرافی سینه هم بود. پزشکان در این تصاویر، مهمان ناخوانده‌ای دیده بودند و من با ناباوری به آن نگاه می‌کردم. چیزی که آن‌ها می‌دیدند من نمی‌دیدم ولی در آن تصاویر وهم‌انگیز، اقیانوس ناآرام و چاهی عمیق می‌دیدم. آنچه دیدم، آغازگر خلق این مجموعه شد و در آخرین مرحله، چیدمانی به نام «فرش هور» به این مجموعه اضافه کردم که سمبل گذر از تاریکی و رسیدن به نور است.
چه تعداد اثر و با چه تکنیکی در این نمایشگاه وجود دارد؟
در این مجموعه 36 اثر است که با روان‌نویس و ماژیک، بر روی تصاویر سونوگرافی سینه کشیده شده. غالب این کارها، سرمه‌ای، مشکی و آبی‌رنگ هستند اما در این مجموعه، رنگ صورتی هم دیده می‌شود که اشاره به همراهی و همدردی با همه آن‌هایی دارد که در حال مبارزه با این بیماری هستند.
در کارهای شما جدال امید و یأس بیشتر دیده می‌شود یا نبرد اضطراب و آرامش؟
سؤال سختی است چون در ناامیدی اضطراب هم هست و در امید، آرامش. اما در کل فکر می‌کنم در کارها جدال یاس و امید دیده می‌شود.
چه شد که در آن شرایط روحی به نقاشی پناه بردید؟
نقاشی کشیدن برای من حکم درمان را دارد و برای رسیدن به آرامش این مجموعه را شروع کردم.
تعریف شما از شرایط بحرانی چیست و اصولاً کار هنر در دوره بحران چیست؟
وقتی شما کنترل شرایط زندگی خود را از دست بدهید و مجبور باشید خود را به امواج بسپارید، در شرایط بحرانی قرارگرفته‌اید و این، دقیقاً همان شرایطی است که برای افرادی که با بیماری سختی دست‌به‌گریبان هستند و همچنین اطرافیانشان پیش می‌آید. تا دیروز همه‌چیز طبق روال انجام می‌شد اما از فردا هیچ‌چیز آن‌طور که انتظار دارید نخواهد بود و هر روز ناگهان با شرایط و مشکل تازه‌ای روبرو می‌شوید. هنر واقعاً حکم دارو را دارد و باعث آرامش و انگیزه برای تلاش بیشتر می‌شود.
پیام شما برای مخاطبان نمایشگاه «چنگار» چیست؟
به‌عنوان یک زن، دوست دارم سهمی حتی بسیار کم، در اطلاع‌رسانی در مورد سلامتی بانوان کشورم داشته باشم. سرطان سینه، شایع‌ترین سرطان در میان زنان است و این نمایشگاه هم‌زمان با ماه جهانی آگاهی بخشی درباره سرطان سینه برپاشده. امیدوارم خانم‌هایی که از این نمایشگاه دیدن می‌کنند، به ‌سلامتی خودشان بیشتر توجه کنند و کسانی که در حال مبارزه با این بیماری هستند نیز بتوانند مانند گل نیلوفر، از سختی‌ها عبور کنند و به نور و روشنایی برسند. نیلوفر، ریشه در گل لای دارد و ساقه در مرداب اما خودش را به سطح آب می‌رساند تا نور را در آغوش بگیرد.
انتهای پیام